Rok Pański 1958

Kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Lęborku, znajduje się w północnej części miasta, przy Placu Kopernika. Kościół poświęcony ze zboru poprotestanckiego, w stylu neogotyckim wybudowany w 1866 roku.
Protestanci korzystali z Kościoła do 1945 r. Podczas ostatnich dni wojennych został częściowo uszkodzony a mianowicie: dach, okna, instalacja elektryczna i centralne ogrzewanie. W dużym stopniu został zdewastowane organy, w których brakowało 1260 piszczałek. Na remont Kościoła trzeba było dużego kapitału i wiele pracy, aby można znów go wizytować. Remontu częściowo dokonano już w 1946 r. ale organy pozostały całkowicie do remontu, brak było funduszy.   

Na polecenie Prześwietnej Kurii Biskupiej w Gorzowie Wielkopolskim ówczesny ks. proboszcz Parafii św. Jakuba Apostoła w Lębork Ks. Stefan Chodkiewicz dnia 20 Października 1946 r. dokonał aktu poświecenia i tak powstał kościół filialny w Lęborku przy Parafii św. Jakuba apostoła, który był obsługiwany przez OO Franciszkanów do 1958r.  

Myśl utworzenia samodzielnej placówki duszpasterskiej, obsadzenia jej przez własnego proboszcza podjął już Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Dr. Teodor Bensch Ordynariusz w Gorzowie Wilk. W tym celu w kwietniu 1957 r. wystosował Ksiądz Biskup odpowiednie pismo do Władz Wojewódzkich w Gdańsku celem wyrażenia zgody. Niestety śp. Ksiądz Biskup Dr. Teodor Bensch nie zdążył zrealizować swoich planów, z powodu przedwczesnej śmierci, która nastąpiła w Szczecinie w dniu 7 stycznia 1958 r.

Dopiero Wikariusz Kapituły Gorzowskiej Najprzewielebniejszy Ks. Prałat Józef Michalski wydał dekret w imieniu Kurii Biskupiej w Gorzowie Wlk. dnia 21.04. 1958r. Znak L I -87/58 na podstawie którego powstała samodzielna placówka duszpasterska obejmującą północna część miasta z  ulicami I Armii Wojska polskiego, Al. Wolności i Kossaka jako granicami placówki wraz z trzema kościołami filialnymi w Nowej wsi Lęborskiej, Garczegorzu i Chocielewku.   

Nowopowstała Parafia liczyła około 10 tysięcy dusz.
Pierwszym rządcą nowo utworzonej placówki duszpasterskiej, mianowany dekretem Kurii Biskupiej w Gorzowie Wklp. z dnia 25.04.1958r. licz. C-2-9/58 został Ks. Mgr. Marian Gryszel, były proboszcz parafii Lemierzyce w powiecie Sulęcin.

Uroczystego wprowadzenia Ks. Proboszcza przy licznym udziale wiernych w dniu 27 kwietnia 1958r. dokonał delegat Kurii Biskupiej z Gorzowa Wlkp.  Ks. Mgr Józef Auczarski, Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego.
W kilka dni później Uroczystość Odpustowa Królowej Polski , w dniu 3-go Maja, zgromadziła w świątyni tłumy wiernych, które uczestniczyły we Mszy św. . O godzinie 10-ej została odprawiona uroczysta suma z wystawieniem Najświętszego Sakramentu oraz procesja, w której wzięła udział orkiestra Niższego Seminarium Duchownego w Słupsku, dziatwa szkolna pięknie przybrane dzieci przedszkolne, które sypały kwiatkami Panu Jezusowi. Podniosłe kazanie okolicznościowe wygłosił ks. mgr Józef Ferensowicz Dyrektor Niższego Seminarium Duchownego w Słupsku. Gorliwy kaznodzieja pobudził i zachęcił wiernych do ofiarności i pomocy fizycznej w pracy przy generalnym remoncie świątyni, która wymagała olbrzymiego wkładu pracy oraz funduszów  materialnych, by zaopatrzyć także kościół w witraż liturgiczny. Nie było nawet naczyń liturgicznych, bielizny i szaf liturgicznych oraz wyposażenia wnętrza świątyni.
Ze względu na dzień pracy o godz. 18:00 została także odprawiona uroczysta Msza Święta, w której udział wzięli liczni parafianie. Kaznodzieja raz jeszcze wygłosił płomienne kazanie ku czci Matki Bożej Królowej Polski. Była to pierwsza tak wzniosła Uroczystość Królowej Polski w naszej świątyni.

Już w pierwszą niedziele 4-go maja, rozpoczął się drugi rok Wielkiej Nowenny Millenium Tysiąclecia Chrztu Polski  pod hasłem: „Naród wierny łasce”.
O godz. 10:00 odprawiona została uroczysta Suma z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i Kazaniem na temat ślubów Jasnogórskich oraz odnowienie ślubowań, a po południu procesja z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Wszystkie stany, począwszy od duchowieństwa ponowiły chóralnie ślubowanie według tekstu oraz odśpiewały apel Jasnogórski i hymn „My chcemy Boga”. Było to głębokie przeżycie religijne.
Trzeba także wspomnieć jak wyglądała sytuacja mieszkaniowa: dwa niewielkie pokoje i maleńka kuchenka wynajęte w prywatnym domu przy Placu Kopernika 9. Urząd parafialny mieścił się w sypialni proboszcza, która służyła także za magazyn. Drugi pokój jako jadalnia i gościnny, a więc warunki bardzo skromne i niewygodne.
Tu należy zaznaczyć, że Ks. Proboszcz Marian Gryszel, objąwszy parafię, przystąpił bardzo szybko i energicznie do remontu Kościoła, aby jak najprędzej potem sprowadzić malarza artystę, który by rozpoczął malowanie świątyni.
Miała ona otrzymać swoją piękną polichromię, która także przyczyniał się do rozbudzania ducha modlitwy. Jednocześnie organomistrz rozpoczął remont organów. Wierni parafianie zrozumieli czyn swego proboszcza i od pierwszej chwili chętnie spieszyli z ofiarami na remont i upiększanie świątyni. Dzięki niestrudzonej gorliwości i niezwykłej zręczności organizacyjnej ks. proboszcza prace w świątyni posuwały się w szybkim tempie.

Wielka również była troska duszpasterza o Kościoły filialne, aby i tam w niedzielę i święta były odprawiane Msze Św. W tym celu zapraszał na niedzielę i święta ks. Dyrektora z Niższego seminarium Duchownego ze Słupska.
Następnie by dzieci szkolne miały lekcje religii, ks. proboszcz zorganizował dwie siostry zakonne z Zakonu S.S. Pasjonistki z Płocka, które uczyły religii w szkołach, a jedna z nich opiekowała się też ołtarzem i bielizną Kościelną. Na wioskach uczyła religii katechetka świecka.

Przed Uroczystością Zielonych Świątek była odprawiana nowenna do Ducha Świętego, a wierni przez spowiedź i Komunię Św. przygotowali się na tę Uroczystość.
Obok troski o remont świątyni, myślał proboszcz o budowie Kościoła Bożego w sercach parafian, szerząc straż honorową i Żywy Różaniec, oraz otoczył ojcowską opieką ministrantów.
Dnia 5 czerwca odbyła się Uroczystość Bożego Ciała. Mimo wielkich braków: chorągwi i feretronów, po Mszy Św. o godz. 17:00 wyruszyła długa procesja dziatwy w bieli, członków straży honorowej, Żywego Różańca i licznego tłumu wiernych ulicami miasta do pięknie udekorowanych ołtarzy: przy Alei Wolności, ul. Polewskiego, Majewskiego i Placu Kopernika.  
W połowie czerwca Kuria Biskupia w Gorzowie przysłała Ks. proboszczowi do pomocy Wikariusza ks. Dionizego Nowaka, odtąd już odprawiały się dziennie dwie Msze Święte – jedna o godz. 06:00 a druga o 07:00.
Dnia 30 czerwca parafianie Kościoła filialnego w Chocielewku przeżywali szczególną uroczystość – Dzień Pierwszej Komunii Św. swoich dzieci w liczbie 71.
Na terenie parafii jest także Dom Starców, w którym jest kaplica, a więc w niedzielę i święta księża muszą dużo pracować, by wszyscy wierni mogli uczestniczyć we Mszy Św.
Prace remontowe w Kościele dobiegają końca w czerwcu. Ks. proboszcz zaprosił malarza – artystę prof. Drapniewskiego z Poznania, któremu zlecił swoje życzenia odnośnie prac artystycznych w Kościele, prosząc go, aby w lipcu rozpoczął już malowanie. Jednocześnie, aby w Wielkim Ołtarzu  dominowała jako Patronka Świątyni i parafii Królowa Polski, zlecił mu ks. proboszcz namalowanie odpowiedniego obrazu.

W sierpniu Kuria Biskupów w Gorzowie Wielkopolskim przysłała drugiego wikariusza Ks. Ryszarda Pawlukowskiego. Odtąd już Bogu dzięki praca duszpasterska była coraz więcej zorganizowana.
Dnia 26 sierpnia Uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, ze względu na dzień pracy, była obchodzona bardzo uroczyście wieczorem. Msza Św. była     z wystawienie Najświętszego Sakramentu i kazaniem o ślubowaniach Jasnogórskich. Śpiew – pieśni maryjnych potężnie rozbrzmiewał w świątyni. Liczne tłumy wiernych wzięły udział w tej uroczystości maryjnej.
Dnia 31 sierpnia br. obiegło diecezję radosne przeżycie, bo w Katedrze Gorzowskiej został konsekrowany Ks. Biskup Dr Wilhelm Pluta – Ordynariusz naszej diecezji. Było to wielkim szczęściem i naszej parafii, że otrzymaliśmy wreszcie nowego arcypasterza, który z miłości ku Bogu oddał się bliźnim bez reszty.

Na rozpoczęcie nowego roku szkolnego dzieci przygotowały się przez spowiedź, Mszę Św., Komunię Św. Dnia 1 września w serdecznym przemówieniu ks. proboszcz zachęcił ich, by uczyły się pilnie w szkole i nigdy nie opuszczały lekcji religii i Mszy Św. w niedzielę i święta.

W październiku odbył się Tydzień Miłosierdzia. Na apel ks. proboszcza, wierni składali jako dar ołtarza paczki i pieniądza dla wielodzietnych biednych rodzin, kalek i starców.
Dnia 6 października przybył do naszej parafii w Imieniu Kurii Biskupiej z Gorzowa Najprzewielebniejszy Ksiądz Dr Infułat Karol Milik, by dokonać pierwszej Kanonicznej Wizytacji nowej parafii, oraz przygotowanym dzieciom i starszym udzielić sakramentu bierzmowania w liczbie 685 osób. Była to niezwykła uroczystość parafialna. Wierni licznie zgromadzili się w świątyni, aby uczestniczyć we Mszy Świętej oraz wysłuchać kazania, które wygłosił tak po ojcowsku Ksiądz Infułat Milik. Następnego dnia wieczorem pożegnany serdecznie odjechał.

Z dekretu powizytacyjnego Ks. Infułat Dr. Karol Milik po dokonaniu wizytacji pasterskiej w dniach od 6-8 października 1958r. stwierdza: „ Nowa ta placówka duszpasterska prowadzona od pół roku dopiero wykazuje wielki rozmach tak w odbudowie murów świątynnych i w odmalowaniu wnętrz jak i w odnowie życia religijnego. Trudności w tej pracy pokonuje nowy duszpasterz w żywym zespoleniu z parafianami, którzy jak to wykazuje – Złota księga odbudowy ofiarnie mu śpieszą z pomocą .
Dzień 9 października1958r. to dzień wielkiej żałoby całego świata katolickiego. W tym dniu bowiem o godz. 8-ej zmarł w Pastel- Gandolfo Ojciec Św. Pius XII „Papież Pokoju”

Żałoba była wielka, lecz potężniejsze jeszcze Miłosierdzie Boże czuwa nad swoja owczarnią. Oto Konklawe w dniu 28 października 1958r.obrało Papieżem Jana XXIII, dnia 4 listopada odbyła się w Rzymie uroczysta koronacja Jego Świątobliwości, dzień ten był  także obchodzony i w naszej świątyni. Wierni zanosili do Boga modły dziękczynne za Ojca Świętego
W połowie listopada Kuria biskupia przysłała ks. wikariusza Eugeniusza Jurka.                 

Dnia 4 listopada rozpoczęła się nowenna do św. Stanisława Kostki, aby młodzież i dzieci bardziej zbliżyły się do Boga przez swojego św. Patrona, a stało się to przez modlitwy, uczynki, spowiedź i komunie św.                
Praca restauracyjna kościoła wymaga wiele czasu; proboszcz dokonał wszelkich starań, aby w miesiącu grudniu ks. Biskup Dr. Wilhelm Pluta Ordynariusz mógł dokonać poświęcenia nowo wyremontowanej świątyni.
W związku z tym często godzinami przebywał z pracownikami na rusztowaniu w kościele, aby prace były solidnie i szybko wykonane. w grudniu ks. Proboszcz otrzymał z Kurii Biskupiej nominacje na Dziekana i wizytatora szkół w powiecie Lęborskim.

Malowanie świątyni dobiegło końca. Już w Wielkim Ołtarzu dominuje artystycznie namalowany obraz Matki Bożej Królowej Polski. Piękną polichromię uzupełniały na ścianach prezbiterium przedstawione dwie sceny:
1) Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny
2) Nawiedzenie św. Elżbiety, sklepienie błękitne ozdobione gwiazdami, a na tym tle aniołowie. Frontowe ściany nad prezbiterium posiadają także piękne sceny przedstawiające; Wniebowzięcie i ukoronowanie Matki Najświętszej, a u podnóża scen – szeregi Polskich Świątyń. Wyżej ponad Wielkim Ołtarzem monstrancja otoczona aniołami. Jest także jeszcze wiele innych ornamentów na ścianach, które harmonizują z całością.
Prócz tego ufundowali wierni ornaty i kapy wszystkich kolorów, bieliznę liturgiczną, dywan i 10 klęczników z kratkami, które służyły jako konfesjonały. Ofiarowali także dwa piękne czerwone fotele, kilka krzeseł wyściełanych.
Dnia 16 grudnia w Katedrze Gorzowskiej odbyła się uroczystość konsekracyjna Ks. Biskupa Jerzego Kroby Sufragana naszej diecezji, radość ta jest także wielkim udziałem naszej parafii.
Ku wielkiej radości proboszcza i wiernych na mocy prawa Kościelnego Jego ekscelencja Ks. biskup Ordynariusz Wilhelm Pluta w Gorzowie Wielkopolskim dekretem z dnia 17 grudnia 1958 r. znak L1 – 241/58 erygował Parafię pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Lęborku. Parafia z utęsknieniem oczekiwała przybycia Arcypasterza i poświęcenia odnowionego kościoła.
Uroczystość poświecenia kościoła poprzedziło Triduum. Wierni gorliwie korzystali z nabożeństw, ze spowiedzi i komunii świętej, by byli duchowo przygotowani na tą Wielką Uroczystość.

Dnia 20 grudnia 1958 r. o godzinie 18-ej licznie zgromadzeni wierni i dzieci z miejscowymi kapłanami powitali bardzo serdecznie i radośnie Biskupa Ordynariusza Dr. Wilhelma Plutę i procesyjnie wprowadzili do świątyni. Tam ks. Proboszcz z ambony powitał raz jeszcze Jego Ekscelencję. Następnie Ks. Biskup wygłosił kazanie do wiernych, odprawił nabożeństwo do Matki Bożej z wystawieniem Najświętszego Sakramentu; oraz wygłosił kazanie stanowe dla młodzieży licznie zgromadzonej. z obu parafii.
Dnia 21 grudnia 1958 r. o godz. 9-ej wierni licznie zgromadzeni, byli świadkami tej pięknej a tak rzadkiej uroczystości parafialnej. Jego Ekscelencja Ks. Dr. Wilhelm Pluta Ordynariusz diecezji dokonał poświęcenia polichromii świątyni i organów oraz prowizorycznej Drogi Krzyżowej. Były to tylko obrazy – fotografie zaszklone w ramach.
O godz. 10-ej była uroczysta suma, którą odprawił Ksiądz Biskup Ordynariusz oraz wygłosił podniosłe kazanie okolicznościowe w miłości i przywiązaniem do Kościoła i Matki Najświętszej. uroczystość ta została zakończona błogosławieństwem arcykapłańskim i gorącym podziękowaniem wiernym za ofiarę i trud w odnowieniu świątyni.
O godz. 17-ej w kościele św. Jakuba Ksiądz Biskup ordynariusz odprawił Mszę św.  z kazaniem, odwiedził przedszkole w domu parafialnym przy  ul. Dzierżyńskiego nr.7.  
Dzieci powitały Arcypasterza śpiewem i wierszykami. Na małej ojcowskiej rozmowie z dziećmi, upłynął czas maluchom i Jego Ekscelencji. Obdarowane obrazkami i arcypasterskim błogosławieństwem śpiewem pożegnały Dostojnego Gościa.

Na Uroczystość Bożego Narodzenia na Pasterce świątynia nie mogła pomieścić wiernych tak licznie zgromadzonych. Dużo wiernych przystąpiło do Komunii św. Piękna dekoracja u żłóbka gromadziła wszystkich a szczególnie dzieci. Ogólna frekwencja na Mszach św. była zadawalająca.
W dzień św. Szczepana o godzinie 16-ej dziatwa szkolna przygotowana przez katechetkę przedstawiła przy żłóbku sceny z Jasełek, połączone ze śpiewem kolęd.   

W grudniu 1958 r. został odwołany z pracy ks. Dionizy Nowak.
Mimo wszystko szybko minął czas. Rok 1958 to początek duszpasterstwa w nowo utworzonej parafii Królowej Polski w Lęborku, dla której wierni parafianie na czele ze swoim duszpasterzem dużo poświęcili pracy i ofiarnych groszy, aby jak najpiękniej wyglądała świątynia Pańska, a chwała Boża  z dniem każdym rosła. Z wystawieniem Najświętszego Sakramentu o godz. 19 –ej. Wierni tłumnie wzięli udział w tym podniosłym dziękczynnym i przebłagalnym nabożeństwie. Potężnym chórem rozbrzmiewało w świątyni dziękczynne „Te Deum landamus”. Ksiądz proboszcz wygłosił przypominające nam wszystkim otrzymane łaski w ciągu starego roku. Jako najpiękniejszy owoc starego roku, skazał na odnowienie świątyni.

W roku 1958 wprowadzono przez Chrzest św. 239 dzieci do owczarni Chrystusowej. Przez 30 tyś. komunii św. Jezus wstępował do naszych serc, pobłogosławiono 40 związków małżeńskich, a 50 osób odprowadziliśmy na wieczny spoczynek.

Niechaj to wszystko będzie na większą chwałę Bożą i pożytek dusz nieśmiertelnych. Amen.