Menu

1. Pan Jezus nieustannie był w drodze: nauczał, czynił cuda, uzdrawiał ludzi i czynił bardzo wiele różnych znaków. My także wszyscy jesteśmy ludźmi w drodze i potrzebujemy znaków, które będą nas prowadziły do celu. Również nasza wiara jest w drodze. Nie możemy się zauroczyć czymś, co nie zaspokoi naszych odwiecznych pragnień, celów. Na naszej drodze stoją różne znaki: informacyjne, ostrzegawcze ale i zakazujące, których przekroczenie grozi katastrofą. A przecież znaki: nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij są łamane masowo. Tylko aborcji rocznie na całym świecie ponad 50 milionów. W obyczajach panuje panseksualizm, a mafii, gangów i ofiar pełno nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Człowiek współczesny bez Boga zabrnął w ślepy zaułek i musi zwrócić się w stronę Boga i wołać o ratunek. Anomalia w pogodzie, różne katastrofy i zamachy na drugiego człowieka są znakami z Nieba, których rozsądny człowiek zlekceważyć nie może.

1.W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy jak tonący Piotr woła „Panie, ratuj mnie” i Pan Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go mówiąc: „ Czemu zwątpiłeś, małej wiary?” Człowiek współczesny jest w podobnej sytuacji tonącego jak Piotr, ale on nie chce prosić Boga o pomoc, nawet odwraca się od Niego, a tym, którzy proszą o Bożą pomoc, utrudnia i wręcz uniemożliwia. Taka jest sytuacja Europy, szczególnie Europy Zachodniej. Dlatego my prośmy Jezusa niech nas ratuje i uciszy burzę jaka się rozpętała nad ludzkością.

1. Celem Przemienienia Pana Jezusa z pewnością nie było pokazanie swojej boskiej potęgi albo demonstracja początku „nowej ery”, ale nakaz wypowiedziany przez Boga Ojca „ To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie” skierowany do najważniejszych uczniów – Piotra, Jana i Jakuba. Ten nakaz stał się centralnym punktem wydarzenia na górze Tabor – autorytet Boga Ojca i posłuszeństwo Syna. Miejmy tę świadomość, że nasze wszystkie modlitwy zawsze są zanoszone do Boga Ojca przez Jego Syna Jedynego w Duchu Świętym. W dzisiejsze święto możemy w sposób szczególny uczcić Boga Ojca, jako naszego Stwórcę, naszego najlepszego Ojca, kochającego nas, obecnego wśród nas, chcącego abyśmy się do Niego zwracali bez strachu, bo On – Ojciec nas bezgranicznie kocha i chce się troszczyć nami, o ile my Mu na to pozwolimy.

1. Niedzielą dzisiejszą kończy się XVIII Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa pod hasłem: „ Niesiemy Miłosierdzie drogami świata.” W tygodniu tym słyszeliśmy apel skierowany przez misjonarzy do kierowców, aby pomóc w pracy misyjnej dając ofiarę na środki transportu dla misjonarzy – 1 grosz za 1 km przejechany. Niech to będzie nasza cegiełka na dzieło budowania Królestwa Bożego.

1. W dzisiejszym drugim czytaniu św Paweł nas pociesza, że gdy trudno nam jest modlić się, modlitwa sprawia nam kłopoty, nie potrafimy wyrazić naszych problemów, to Duch Święty przychodzi nam z pomocą, wstawia się za nami do Boga Ojca. A Bóg Ojciec jest naszym Najlepszym Ojcem, On nas stworzył, troszczy się o nas, chce spełniać nasze wszystkie pragnienia, bo najdoskonalej nas wszystkich ludzi, bez różnicy, kocha i chce naszego zbawienia.

1. Pamiętajmy o właściwym wykorzystaniu podarowanego nam czasu wakacji. To nie jest czas wolny od przykazań Bożych i kościelnych. Niech sprzyja pogłębieniu naszych relacji z Panem Bogiem, umocnieniu wiary, nawróceniu. Nie rezygnujmy z tego najcenniejszego spotkania z Panem Jezusem, tak łatwo tłumacząc to wakacjami, oddaleniem świątyni. Wierzyć w Chrystusa – to znaczy być Jego świadkiem wobec bliźnich i świata. Obliguje nas do tego sam Zbawiciel: „Idźcie i głoście”!

Dziś kolejna lipcowa niedziela, 14. w tak zwanym okresie zwykłym roku liturgicznego. W czasie wakacji i urlopów nie zapominajmy o świętowaniu dnia Pańskiego. Niech na trasach wakacyjnych wędrówek nie zabraknie świątyń. W każdej z nich na spotkanie z nami czeka Zbawiciel – Jezus Chrystus. Pamiętajmy, aby nasze zachowanie w czasie ich zwiedzania było nacechowane powagą
i należną czcią dla Pana Boga obecnego w Najświętszym Sakramencie. Pamiętajmy o godnym stroju, o ciszy i choćby krótkiej modlitwie uwielbienia.

1. Dziś pierwsza lipcowa niedziela. Niech trwające wakacje, zwłaszcza naszych dzieci i  młodzieży, staną się okazją do pogłębienia wiary przeżywanej w bezpośrednim kontakcie z przyrodą. Przez piękno ziemi przemawia do nas sam Stwórca. Zechciejmy dla Niego otworzyć nasze serca i umysły. Jednocześnie nie zapominajmy, że każdy z nas, jako katolik, ma obowiązek uczestniczenia w niedzielnej Mszy Świętej, która jest źródłem ożywczej łaski, przynosi pokój i zbawienie. Zaproszeni są wszyscy, a najbardziej ci, którym wydaje się, że są niegodni. Pan Bóg w każdym człowieku może dokonać nowego stworzenia. Dbając o ciało, zadbajmy także o naszego ducha. Zadbajmy, aby nasza wspólnota z Panem Bogiem i bliźnimi ciągle się pogłębiała.

My ludzie współcześni, mamy ogromny problem z tym, aby przyznać się do Boga. Odpowiedzmy sobie kiedy ostatni raz zrobiliśmy znak krzyża przed posiłkiem w miejscu publicznym, kiedy przełożyliśmy spotkanie towarzyskie aby być na mszy św. niedzielnej ? Wiara jest sprawą osobistą, ale nie prywatną. Mamy dawać świadectwo naszej wiary. W ewangelii dzisiejszej usłyszeliśmy: „Kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”. Odwagi – nie bójmy się !

W dzisiejszej ewangelii usłyszeliśmy słowa Pana Jezusa, że żniwo jest wielkie, ale robotników mało, idźcie i głoście: „Bliskie jest królestwo niebieskie, ..uzdrawiajcie, .. wskrzeszajcie, wypędzajcie złe duchy”. Byśmy chcieli, aby szli i głosili ci zawodowi misjonarze, by pojechali gdzieś w dalekie strony. A przecież ileż wokół nas ludzi znękanych, porzuconych, łykających garściami leki antydepresyjne. Choćby doba miała 48 godzin a kapłani i zawodowi misjonarze byliby super gorliwi nie uda się do nich dotrzeć. Widać totalny brak zaangażowania. Potrzebne jest obudzenie nas wszystkich. Maryja prosi o modlitwę różaniec i pokutę.

Przeżywamy dzisiaj uroczystość Najświętszej Trójcy. Dzięki niej Kościół przypomina nam,
że Bóg jest Jeden w Trzech Osobach, że nie jest On samotnikiem, lecz jest jednością Osób.

W dzisiejszą uroczystość Zesłania Ducha Świętego, nazywaną w Polsce Zielonymi Świątkami, kończy się okres Wielkanocy. Kościół modli się: „Panie, nasz Boże, spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna Duch Święty dał nam głębiej zrozumieć tajemnicę Eucharystii i doprowadził nas do całej prawdy”.

Przeżywamy uroczystość powrotu Jezusa, Syna Bożego do Ojca. Jest to zakończenie pewnego etapu historii zbawienia. Od tego momentu Jezus pozostanie fizycznie nieobecny aż do Paruzji, czyli powtórnego przyjścia na ziemię. Jednakże w wymiarze duchowym Jezus nie zostawia nas ani na sekundę, mówi „ Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”, nie mamy żadnego powodu , aby w te Jezusowe słowa wątpić !

1. Msza Św. Trydencka w naszym kościele dziś o godz. 15⁰⁰.

Kończy się Tydzień Biblijny i dzisiejszą Niedzielą Dobrego Pasterza rozpoczynamy Tydzień Modlitw o Powołania do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego...